Het Vrijlandtpadje, een schelpenpad, is al jaren een druk bezocht pad aan de rand van ons dorp en een geliefd ommetje voor veel wandelaars, hondenbezitters, fietsers en ruiters. Dwars door de akkers verbindt het ons dorpsbos met de weg langs de zeedijk, maar ook is het mogelijk via de ingang aan de Catelijneweg tussen de weilanden door naar de Weelweg te lopen. We passeren dan het ooievaarsnest, wat helaas nog niet veel bewoont is door deze vogels.
De staat van deze twee schelpenpaden is helaas vaak slecht. Al herhaaldelijk is vanuit de inwoners de vraag bij de dorpsraad gekomen of deze paden beter onderhouden kunnen worden. Inwoners die minder mobiel zijn, gebruik maken van een rolstoel, rollator of slechter ter been zijn hebben moeite met de vele oneffenheden.
Het Waterschap onderhoudt deze paden door ze een keer in de vijf jaar opnieuw te egaliseren, aan te drukken en opnieuw van een verse schelpen laag te voorzien. Aan dit hele proces hangt echter een flink kostenplaatje. De schelpenpaden in ons dorp zijn echter al jaren eerder dan gepland, toe aan een opknapbeurt. Inwoners geven dit met regelmaat aan bij de dorpsraad. Ook vorig jaar tijdens de jaarmarkt werden er meerdere verzoeken ingediend voor een beter onderhoud van de paden m.n. het schelpenpad.
Het Waterschap heeft op verzoek van de dorpsraad, onlangs de schelpenpaadjes opnieuw geëgaliseerd en aangedrukt. Foto’s gedeeld via social media laten zien dat het er keurig uitziet. De bovenste laag, die uit schelpen bestaat, is nu nog zacht, maar zal door het vele gebruik snel aangedrukt worden.
Na enkele dagen is de schelpen laag echter al flink omgewoeld door paardenhoeven. Er wordt gevraagd of we via social media een oproep willen doen aan ruiters om in de bermen te rijden.
Er worden door inwoners foto's gedeeld. Het pad is flink vertrapt, ook er is een inwoner ten val gekomen. Vanuit de dorpsraad is toen een melding gedaan naar het Waterschap met de ingestuurde foto van een van de bezorgde inwoners, met de vraag of er een bord geplaatst kan worden, zodat ruiters de bermen gebruiken en niet het pad.
Direct onderneemt het Waterschap actie. Een dag later staat er een totaal verbodsbord voor ruiters. De keuze voor dit bord is gemaakt door het waterschap nav de ingezonden foto en de problemen die al meerdere jaren spelen. Steeds vaker moet het pad binnen de gestelde 5 jaar hersteld worden en dat kost geld.
Het geplaatste bord maakt veel los onder de ruiters en andere inwoners. Al jaren wordt dit pad zonder problemen gebruikt door wandelaars, fietsers en ruiters. Opeens staat er een verbodsbord en dan ook direct na de melding.
Reacties komen los. Iedereen heeft een mening en deelt zijn commentaar via facebook. Het is duidelijk dat deze actie niet goed valt bij sommige inwoners.
Een reden voor de dorpsraad om contact op te nemen met het Waterschap, want het is niet de bedoeling dat dit tot conflicten leidt. Er moet zo nodig gekeken worden naar alternatieven, een bord wandelpad, of ruiters in de berm, wordt voorgesteld.
De verantwoordelijke opzichter van het waterschap heeft vakantie, maar ook de vervangende persoon weet precies waarover het gaat . De vraag voor een alternatief wordt stellig van de hand gewezen.
Een schelpenpad is uitsluitend bedoeld voor voetgangers, niet voor fietsers bromfietsen of ruiters. Zolang het droog weer is, zoals in de zomer, is het schelpenpad stevig en geeft het geen problemen. Bij nat weer doet zich echter het tegendeel voor. Het pad is dan zacht en kwetsbaar en er ontstaan kuilen en sporen, die niet meer verdwijnen als het pad weer droog is. Hierdoor wordt het oneffen en moeilijk begaanbaar. Voor inwoners die minder goed ter been zijn of rolstoel gebruikers is levert dit al jaren problemen op. De regel is: Schelpenpaden zijn uitsluitend voor voetgangers bedoeld.
Het Waterschap geeft daarnaast ook aan dat het onderhoud van 1x per 5 jaar, op de manier waarop het pad nu gebruikt wordt, niet toereikend is. Bij de meeste schelpenpaden in andere dorpen staat al een verbodsbord, zie foto van de situatie in Lewedorp.
Een verbodsbord is een voorgeschreven regel, zoals het bord 30 km aangeeft dat dit de maximumsnelheid is binnen de bebouwde kom. Of men zich hieraan willen houden is een persoonlijke keuze. Soms zijn regels (borden) nodig om zaken duidelijk te maken en in dit geval andere meer kwetsbare inwoners onder ons te beschermen.
Het bord blijft dus staan, wat het Waterschap betreft.
Natuurlijk is het niet de bedoeling dat ruiters niet meer welkom zouden zijn in de Borsselepolder, er moet alleen naar alternatieven gezocht worden.
Dat dit bord een teleurstelling is voor sommige gebruikers is te begrijpen. Hoe we de situatie ook bekijken, het is belangrijk dat iedereen op een veilige manier gebruik kan maken van deze paden.
Als het mogelijk blijkt dat ruiters een eigen pad krijgen, hoeft deze verandering niet persé een nadeel te zijn, maar kan het voordelen opleveren voor alle partijen. Hierover zullen we t.z.t. met de gemeente om de tafel moeten.
Laten we eerlijk zijn, een ruiter of een fietser heeft meer mogelijkheden zich aan te passen aan deze situatie dan ouderen, rolstoelgebruikers of inwoners die gebonden zijn aan een andere vorm van hulpmiddel om zich te kunnen verplaatsen.
Door samen naar alternatieven te zoeken is deze situatie zeker op te lossen. We hopen hierbij dan ook op uw medewerking en begrip.
Reactie schrijven
Jaap Cappon. (vrijdag, 09 augustus 2024 21:06)
Dit is precies wat ik bedoelde, met het pad is er voor iedereen en als ik het gebruik, moet ik er voor zorgen, dat ik door mijn gebruik hierdoor anderen niet verhinder dit pad te gebruiken.
Marianne Krijger (woensdag, 14 augustus 2024 19:02)
Ik snap het verhaal volkomen en begrijp het ook, maar 1 ding moet me toch van het hart. Voor rolstoelers, rollators en scootmobielen blijft de ondergrond toch te zacht en is er meestal geen doorkomen aan. Met de handbike ervoor zou het moeten lukken maar krijg je ook slipsporen vanwege de losse ondergrond. Wij lopen/fietsen wel andere routes